25 Απρ 2014

Τι είναι η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικό́τητας και πώς μπορούμε να την αντιληφθούμε


Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικό́τητας (ΔΕΠΥ) αποτελεί τη συχνότερη νευροαναπτυξιακή διαταραχή της παιδικής ηλικίας (5-8% παγκοσμίως) και σχετίζεται με λειτουργικές και δομικές διαφοροποιήσεις στον εγκέφαλο. Πως μπορούμε να αντιληφθούμε έγκαιρα τα συμπτώματα και τι μπορούμε να κάνουμε γι αυτό;
Ενημέρωση και απαντήσεις έδωσε η Νένη Περβανίδου, Λέκτορας Αναπτυξιακή́ς & Συμπεριφορικής Παιδιατρικής, Α’ Παιδιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων “Η Αγία Σοφία”, που μίλησε στο 6ο Δημοτικό Σχολείο Δάφνης, στο πλαίσιο του κύκλου διαλέξεων που διοργανώνει ο σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου. 
Όπως εξήγησε η κα Περβανίδου: Η ΔΕΠΥ χαρακτηρίζεται από́ συμπτώματα απροσεξίας, υπερκινητικότητας και παρορμητικότητας, τα οποία είναι ανάρμοστα για το αναπτυξιακό επίπεδο του παιδιού και προκαλούν σοβαρή δυσλειτουργία στις ακαδημαϊκές επιδόσεις και την κοινωνική προσαρμογή.
Υπάρχουν τρεις βασικοί́ τύποι της ΔΕΠΥ: o τύπος με κυρίως ελλειμματική προσοχή, ο τύπος με υπερκινητικότητα και ο μικτό́ς.
Παρότι τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ μεταβάλλονται με την πάροδο της ηλικίας – η υπερκινητικότητα και η παρορμητική συμπεριφορά υποχωρούν, ενώ η ελλειμματική́ προσοχή κυριαρχεί στους ενήλικες - οι μελέτες που παρακολούθησαν τα παιδιά με ΔΕΠΥ στην εφηβεία και την ενήλικη ζωή δείχνουν ότι η διαταραχή συχνά επιμένει και συνδέεται με σημαντική́ ψυχοπαθολογία, σχολική και επαγγελματική αποτυχία, δυσκολίες με την οικογένεια και τους φίλους, συναισθηματικά προβλήματα και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Νευροαπεικονιστικές, πειραματικές και γενετικές μελέτες έδειξαν ότι η ΔΕΠΥ σχετίζεται με λειτουργικά ελλείμματα στα κυκλώματα των νευροδιαβιβαστών σε περιοχές του εγκεφάλου, όπως ο προμετωπιαίος φλοιός, με τις εκτελεστικές λειτουργίες, ο προκινητικός φλοιός, ο ιππόκαμπος και η παρεγκεφαλίδα.
Η συχνότητα της ΔΕΠΥ είναι σημαντικά υψηλότερη στις οικογένειες (γονείς και αδέλφια) παιδιών με επίμονη ΔΕΠΥ ενώ 30% περίπου των παιδιών αυτών έχουν ένα γονέα με την ίδια διάγνωση.
Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες που περισσότερο έχουν συσχετιστεί με ΔΕΠΥ είναι το κάπνισμα και η χρήση αλκοόλ, ειδικότερα κατά την κύηση. Επίσης, η προωρότητα, το μητρικό στρες κατά την κύηση, το μικρό βάρος γέννησης, τα περιγεννητικά προβλήματα.
Άλλοι παράγοντες που έχουν μελετηθεί και έχει φανεί ότι πιθανά σχετίζονται με ΔΕΠΥ είναι τα προσθετικά των τροφών και η ζάχαρη. Τέλος, αρκετές μελέτες έχουν αποδείξει ότι η έκθεση των παιδιών σε φυτοφάρμακα, πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCB), φθαλικές ενώσεις, μόλυβδο, υδράργυρο, μαγγάνιο, σχετίζεται με τη διάγνωση της ΔΕΠΥ ή με τύπου-ΔΕΠΥ χαρακτηριστικά.
Οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες που σχετίζονται με την οικογένεια, δεν προκαλούν ΔΕΠΥ αλλά μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα ή να δράσουν επιβαρυντικά στην αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων.
Τα σχολικά προβλήματα που σχετίζονται με τη ΔΕΠΥ αποτελούν το πιο συχνό αίτημα των γονέων για εξέταση των παιδιών τους από ειδικούς. Τις περισσότερες φορές τα προβλήματα αναδύονται κατά την πρώτη επαφή του παιδιού με το σχολικό πλαίσιο, στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, και αφορούν όχι μόνο τις σχολικές επιδόσεις και τα επακόλουθα μαθησιακά κενά που οδηγούν τελικά σε σχολική αποτυχία και χαμηλή αυτοεκτίμηση αλλά και τα σοβαρότατα προβλήματα συμπεριφοράς που σχετίζονται με βασικούς κανόνες λειτουργίας του σχολείου.
Συνολικά, η ΔΕΠΥ συνοδεύεται σε μέγάλο ποσοστό (50-80%) από άλλες διαταραχές, οι συνηθέστερες των οποίων είναι η εναντιωματική διαταραχή η διαταραχή διαγωγή́ς, το άγχος και η κατάθλιψη, καθώς και οι μαθησιακές δυσκολίες.
Διανύοντας την εφηβεία, τα παιδιά με ΔΕΠΥ, έχουν αυξημένο κίνδυνο για κάπνισμα και κατάχρηση ουσιών. Οι νεαροί ενήλικες με ΔΕΠΥ είναι πιο πιθανό να οδηγηθούν από την κατάχρηση αλκοόλ στην κατάχρηση ουσιών, που επιμένει στην μετέπειτα ζωή τους.
Τελικά́, τα παιδιά́ με ΔΕΠΥ, έχουν αυξημένες πιθανότητες να εγκαταλείψουν το σχολείο, και αργότερα να έχουν επαγγελματικές αποτυχίες καθώς και αποτυχία στην οικογενειακή και προσωπική ζωή.
H θεραπεία της ΔΕΠΥ στοχεύει όχι μόνο στην ελαχιστοποίηση των βασικών συμπτωμάτων, αλλά κυρίως στην αποκατάστασή της σχετιζόμενης δυσλειτουργίας.
Η πιο ολοκληρωμένη, ευρεία και τεκμηριωμένη μελέτη της αποτελεσματικό́τητας των θεραπειών για τη ΔΕΠΥ σε παιδιά μέχρι σήμερα είναι η μελέτη ΜΤΑ του Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχική́ς Υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερική́ς (National Institute of Mental Health Multimodal Treatment Study of Children With ADHD), μια τυχαιοποιημένη μελέτη σε μεγάλο αριθμό παιδιών 7-10 χρονών, από́ πολλές πόλεις των ΗΠΑ, που σχεδιάστηκε για να εξετάσει την αποτελεσματικότητα διαφόρων θεραπευτικών επιλογών για τη ΔΕΠΥ.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά με συνδυασμένη φαρμακευτική και συμπεριφορική θεραπεία είχαν σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα σχετικά με όλες τις άλλες ομάδες. Παρότι δεν χρειάζονται όλα τα παιδιά φαρμακευτική θεραπεία, για τις περιπτώσεις που κρίνεται και είναι επιθυμητή, η συνδυασμένη συμπεριφορική και φαρμακευτική θεραπεία, με τη μαθησιακή αποκατάσταση αποτελούν τη βάση της αποτελεσματικής αντιμετώπισης της ΔΕΠΥ.

ΠΗΓΗ: http://www.enet.gr/?i=news-room.el&id=427287

Δεν υπάρχουν σχόλια:

 

Free Visitor Counters
Vitamin Shoppe Coupon Codes