Σκέψεις για την αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων

H εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης σε όλες τις σχολικές μονάδες από το επόμενο σχολικό έτος αποτελεί καταρχήν μια θετική εξέλιξη.

Η αυτοαξιολόγηση όμως, ως συνολικό μοντέλο αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου, έχει νόημα όταν πραγματοποιείται από και για τη σχολική μονάδα, με δημιουργία κατάλληλης ατμόσφαιρας και διαμόρφωση κλίματος εμπιστοσύνης και ευρείας συναίνεσης. Έχει δε ως σκοπό την αυτοβελτίωση τής σχολικής μονάδας συνολικά, αλλά και του κάθε εκπαιδευτικού της ξεχωριστά, μέσα από την συνεχή προσπάθεια επίτευξης συλλογικών αλλά και προσωπικών στόχων.

Σύμφωνα όμως με τις επιδιώξεις του Υπουργείου Παιδείας η αυτοαξιολόγηση πρόκειται να πραγματοποιηθεί σε συνδυασμό με την ιεραρχική εσωτερική αξιολόγηση και στο πλαίσιο ενός αυστηρού διοικητικού ελέγχου.

Θεωρώ, πως υπό αυτές τις συνθήκες η αυτοαξιολόγηση θα χάσει την όποια δυναμική της, δεν θα λειτουργήσει ως διαδικασία αυτοελέγχου και αυτοβελτίωσης της σχολικής μονάδας, όπως θα έπρεπε, αλλά ως μηχανισμός προετοιμασίας της εξατομικευμένης αξιολόγησης του κάθε εκπαιδευτικού.

Κι έτσι, αντί να αποτελέσει ένα ισχυρό μέσο στην προσπάθεια των σχολικών μονάδων για ποιοτική αναβάθμιση του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου τους, θα μετατραπεί σε μια στείρα γραφειοκρατική διαδικασία χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.