Η εξέγερση των πλέον ευνοημένων υπαλλήλων της χώρας σημάδεψε την κοινοβουλευτική μάχη τη νύχτα της Τετάρτης. Και η στάση των κομμάτων, όπως και η υπαναχώρηση της κυβέρνησης, φανέρωσαν την κρίση που διέρχεται όχι απλώς η οικονομία,αλλά και το πολίτευμα το ίδιο. Κακά τα ψέματα το πολιτικό σύστημα παραμένει αιχμάλωτο του νοσηρού και αμαρτωλού παρελθόντος.
Σε απόλυτη εξάρτηση από τον κύκλο του ρουσφετιού,από τα πρόσωπα που το εκμεταλλεύθηκαν στο μέγιστο βαθμό και τα οποία δεν είναι διατεθειμένα να θυσιάσουν ούτε κόκκο από τα προνόμια που τους αποδόθηκαν χαριστικώς, για να μην πούμε καταχρηστικώς. Διορισμένοι οι περισσότεροι από τους κατά καιρούς προέδρους της Βουλής εξήντλησαν τα όρια ανοχής της πολύπαθης κοινωνίας.
Ως άλλοι κατ' απονομήν τιτλούχοι, αναιδείς και επηρμένοι, χωρίς ίχνος συνείδησης της θέση τους και των συνθηκών που επικρατούν στη χώρα, έκαναν στην ουσία στάση κατά της Δημοκρατίας μέσα στο Ναό της, απαιτώντας την εξαίρεση. Μη αντιλαμβανόμενοι προφανώς ότι υποσκάπτουν τα θεμέλια του πολιτεύματος.
Το δυστύχημα είναι ότι βρέθηκαν πρόσωπα της πολιτικής, βουλευτές και αρχηγοί, οι οποίοι συντάχθηκαν μαζί τους, αποδεχόμενοι τον εκβιασμό μπροστά στα μάτια της έκπληκτης ελληνικής κοινωνίας, που δεν έχει πια που και τι να πιστέψει. Ο συμβολισμός του συμβάντος είναι μέγας.
Το τραύμα είναι ανεπούλωτο, μοιάζει με εκείνα που προκαλούν αποτροπιασμό, επιτρέποντας στον καθένα, ακόμη και στους θιασώτες του ολοκληρωτισμού, να οικτίρουν, να λοιδορούν και να διεκδικούν τα ανείπωτα.
Είναι προφανές ότι η χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι.Αν δεν κόψει τον ομφάλιο λώρο με το αμαρτωλό παρελθόν θα καταπέσει. Είναι θέμα χρόνου..
ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ 09-11-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου