Απογοήτευση

Θλιβερός θρίαμβος της χειρότερης παράδοσης μοιάζει το νέο πρόγραμμα του λυκείου που ανακοινώθηκε. Ξεχάστηκε η «ανάγκη» να ξεκινήσει η μεταρρύθμιση από το θεμέλιο του σχολείου, το δημοτικό. Ξεχάστηκαν οι νέες μέθοδοι και το σχολείο που μαθαίνει στα παιδιά πώς να μαθαίνουν. Ξεχάστηκε η μαζική σχολική αποτυχία των παιδιών από λαϊκά στρώματα. Ξεχάστηκε ότι δεν πρέπει το λύκειο να είναι φροντιστήριο για την Α.Ε. γιατί καταστρέφεται ο παιδευτικός του ρόλος, ευνοείται ο τυφλοσούρτης. Η διδασκαλία της γλώσσας εξακολουθεί να πάσχει σοβαρά. Προβλέπονται περίπου ίδιες ώρες για τη Νέα Ελληνική Γλώσσα και την Αρχαία Γλώσσα και Γραμματεία. Αρα με τη σύγχυση των γλωσσικών συστημάτων θα παραμείνει ελλιπής η εκμάθηση της ελληνικής και θα συνεχίσουν να φτάνουν στην Α.Ε. οι νέοι ανεπαρκείς χρήστες στις λόγιες ποικιλίες και ανεπαρκέστατοι στον γραπτό λόγο. Και βέβαια, όπως μέχρι σήμερα, θα συνεχίσουν να μη μαθαίνουν αρχαία ούτε να καταλαβαίνουν την αρχαιότητα. 

Εκτός της γλώσσας, καμιά 10ριά ώρες Μαθηματικά και Φυσικές Επιστήμες και 2 ώρες Ιστορία. Όλα τα άλλα μαθήματα, με σχεδόν απούσα τη Λογοτεχνία, μοιράζονται στις κατευθύνσεις από 2 ώρες. Προβλέπονται «επιλογές» που ονομάζονται «εμβάθυνση» και αφορούν λίγο- πολύ τα 4 βασικά μαθήματα (σημειωτέον στη γλώσσα εμβάθυνση προβλέπεται μόνο στα αρχαία). Εκτός δηλαδή από λίγες ώρες σε διάφορα αντικείμενα, η «εμβάθυνση» αφορά ανά κατεύθυνση τα 4 μαθήματα που προετοιμάζουν για την Α.Ε. Όλα τα μεγάλα προβλήματα του λυκείου μένουν απαράλλαχτα. 

Μόνη αλλαγή είναι ότι προστίθεται μια Ερευνητική εργασία (project). Αντί για τις μεθόδους που θα αντικαταστήσουν τη διδασκαλία με την καθοδήγηση των μαθητών να μάθουν να εντοπίζουν, να επιλέγουν και να συνθέτουν γνωστικές πληροφορίες, θα γράφουν μια «ερευνητική» εργασία. Δηλαδή θα ανθίσει η φροντιστηριακή βιομηχανία συγγραφής ερευνητικών εργασιών, τα παιδιά δεν πρόκειται να αλλάξουν τρόπο μελέτης, ούτε να μάθουν να ερευνούν, ούτε να ασκούν την κριτική τους ικανότητα. Απογοήτευση αλλά και διάψευση για όσους είχαμε ελπίσει ότι θα δούμε επιτέλους να γίνεται το Νέο Σχολείο. 

ΠΗΓΗ:  ΤΑ ΝΕΑ, 07-05-2011,  Άρθρο της Άννας Φραγκουδάκη