Στο τέλος Γενάρη το σχέδιο για τις αλλαγές στο σχολείο

" Έχουμε σε πλήρη εξέλιξη και θα παρουσιαστεί στο τέλος Γενάρη το συνολικό σχέδιο για την αλλαγή που αφορά το νέο σχολείο και ξεκινά από το Νηπιαγωγείο, συνεχίζει στο Δημοτικό, πάει στο Γυμνάσιο και σημαίνει αλλαγή αναλυτικών προγραμμάτων, τα οποία πρέπει να αλλάξουν μετά από σαράντα χρόνια.

Νέος τρόπος διοίκησης του σχολείου και αυτόνομης ή, πιο σωστά, αυτοδιοίκητης λειτουργίας. Τα σχολεία δε μπορεί να είναι ομοιόμορφα. Πρέπει να υπάρχει μια αίσθηση λογική προσαρμογής στο περιβάλλον που ζει το κάθε σχολείο. Χρειάζεται προφανώς ένα σχέδιο που θα φέρει τα σχολεία μας όλα και χωρίς εξαιρέσεις στην ψηφιακή εποχή.
Χρειάζεται ένα νέο σύστημα συνεχούς αξιολόγησης του εκπαιδευτικού συστήματος, των σχολείων, των εκπαιδευτικών. Χρειάζεται ένας νέος τρόπος επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών που πρέπει να είναι συνεχής, που πρέπει να ανταποκρίνεται στις εξελίξεις της παιδαγωγικής επιστήμης, αλλά και της τεχνολογίας. Και αυτό σημαίνει και για τους εκπαιδευτικούς νέες επιλογές για το πώς, πότε γίνεται αυτή η επιμόρφωση."

Χαρακτηριστικό απόσπασμα από την ομιλία της Υπουργού Παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου στη Βουλή την Τρίτη 22-12-2009

Φθορά και διαφθορά...

"... Ζούμε σαν να είναι να πεθάνουμε την άλλη μέρα, τρώμε και καταναλώνουμε πέρα από τις ανάγκες μας και χτίζουμε και ματαιοπονούμε αγχωμένοι και ξαναχτίζουμε σα να είμαστε αιώνιοι. Ο κοινωνικός ιστός έχει εν πολλοίς διαρραγεί όχι μόνο στις σχέσεις μας, αλλά στο επίπεδο της καθημερινής ζωής, καθότι η αλλοτρίωση και ο άκρατος ατομικισμός που το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα καλλιεργεί, στο όνομα του ωφελιμισμού και της πάση θυσία επιτυχίας μάς διαβρώνει και μας διαφθείρει. Το ψάρι δεν μυρίζει πια από το κεφάλι, αλλά και από την ουρά. Είναι σάπιο και δεν τηγανίζεται. Δεν εντοπίζεται η διαφθορά μονάχα στη Ζίμενς, στο Βατοπέδι, σε δικαστικούς, σε εφοριακούς σε γιατρούς ή στις πολεοδομίες, είναι διάχυτη δυστυχώς παντού.
Ο λαός δεν είναι αναμάρτητος και ανεύθυνος, ούτε ευκολόπιστος και προδομένος, εν πολλοίς γνωρίζει και εύκολα βγάζει τον εαυτό του απέξω, γι' αυτό και πάντα φταίνε οι άλλοι. Πάντα περιμένει να βρει την ευκαιρία να βρει τον τρόπο να την κάνει και πασχίζει να ' ρθει κάποια στιγμή η σειρά του.
... Έχουν υποστεί φθορά οι αξίες. Ο έντιμος σήμερα εύκολα λοιδορείται, θεωρείται κορόιδο και ανάξιος απ΄ τη στιγμή που κυριαρχούν πρότυπα διεφθαρμένα και επιβραβεύονται και καταξιώνονται κοινωνικά λόγω του πλούτου που έχουν αποκτήσει από τις κομπίνες που ονομάζουν μπίζνες..."

Αποσπάσματα από άρθρο του Δημήτρη Παπαχρήστου στην εφημερίδα " Έθνος", 21-11-2009

Οι τηλεμαραθώνιοι, η αλληλεγγύη και το άλλοθι

Τα στοιχεία της UNICEF για τη φτώχεια και τον υποσιτισμό των παιδιών πραγματικά προκαλούν: Σχεδόν 200 εκατ. παιδιά στον αναπτυσσόμενο κόσμο είναι καχεκτικά. Περίπου 129 εκατ. παιδιά είναι λιπόβαρα και 19 εκατ. νεογέννητα κάθε χρόνο γεννιούνται με βάρος χαμηλότερο από το κανονικό. Σε 24 χώρες εμφανίζεται το 80% του χρόνιου υποσιτισμού στα παιδιά.
Το θέμα είναι αυτοί οι αριθμοί - μεταξύ πολλών άλλων - να «ταρακουνούν» και τη συνείδηση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και όχι να την κοιμίζουν, να δημιουργούν αυταπάτες. Η αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς, η έμπρακτη στήριξη των εργαζομένων του κόσμου από το υστέρημά τους στα παιδιά που δεν έχουν ούτε ένα πιάτο φαγητό πρέπει να είναι δεδομένη. Ωστόσο, αυτή η αλληλεγγύη πρέπει να συνοδεύεται από γνώση των αιτιών της πείνας και από δράση ενάντια στην εκμετάλλευση των λαών από τα μονοπώλια και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους. Τότε η αλληλεγγύη είναι ολοκληρωμένη, γόνιμη και αποτελεσματική. Αυτή είναι και η διαφορά της από την ελεημοσύνη.
Τη Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου είναι ο καθιερωμένος Τηλεμαραθώνιος της UNICEF ενάντια στη φτώχεια και τον υποσιτισμό των παιδιών, που διοργανώνεται σε συνεργασία με την ΕΤ1, με τη συμμετοχή ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και ανάμεσα σε άλλους, πολιτικών, επιχειρηματιών, καλλιτεχνών κ.ά. Για τους μεγαλοεπιχειρηματίες τέτοιοι τηλεμαραθώνιοι λειτουργούν σαν άλλοθι «ανθρωπιάς» και ταυτόχρονα σαν μια ευκαιρία να προβάλλουν ως λύση της απάνθρωπης αυτής κατάστασης τη φιλανθρωπία. Το ίδιο ισχύει και για μια σειρά πολιτικούς, που στηρίζουν τις αντεργατικές επιλογές των μονοπωλίων, διεξάγουν πολέμους για λογαριασμό τους, «ευλογούν» την εκμετάλλευση ανθρώπων και φυσικού πλούτου.
Πέρα από τις καλές προθέσεις και την ευαισθησία τους οι εργαζόμενοι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ταυτίζουν τις δικές τους προθέσεις με αυτές των βιομηχάνων και των πολιτικών τους. Λογικές σαν αυτή που διατύπωσε ο πρόεδρος της UNICEF, Λ. Κανελλόπουλος, ότι «σε συνεργασία με τις επιχειρήσεις και τις βιομηχανίες φαρμάκου μπορούν να γίνουν βήματα», πρέπει να απορριφθούν από τους απλούς λαϊκούς ανθρώπους. Πολύ απλά γιατί η δράση και το κυνήγι του κέρδους από τις πολυεθνικές είναι που οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο στην ανέχεια, στην εξαθλίωση, στο θάνατο, αφού μπροστά στο κέρδος δε λογαριάζονται σαν άνθρωποι. Οι λύκοι δεν μπορούν να φυλάξουν τα πρόβατα...

ΠΗΓΗ: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 05-12-2009

«Κωνσταντίνος Βολανάκης (1837-1907) - Ο ποιητής της θάλασσας»

Οι λάτρεις της ζωγραφικής, ιδιαίτερα οι νέοι που αγνοούν, ίσως, και το όνομα Κωνσταντίνος Βολανάκης, αξίζει να επισκεφθούν (από 9/12- 17/1/2010) το Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος(NME) (Ακτή Θεμιστοκλέους, Μαρίνα Ζέας Πειραιάς, 210-4516264, 4516822) για να δουν την έκθεση με τίτλο «Κωνσταντίνος Βολανάκης (1837-1907) - Ο ποιητής της θάλασσας» . Για να γνωρίσουν τον διακεκριμένο Ελληνα θαλασσογράφο, ο οποίος ενώ διέπρεπε στην Ευρώπη... όταν αναγκαστικά επέστρεψε στην Ελλάδα, «που τρώει τα παιδιά της», βιοπάλεψε σκληρά για να ζήσει την οικογένειά του και τελικά πέθανε φτωχός και ξεχασμένος.

Το Ναυτικό Μουσείο Ελλάδας, σε συνεργασία με το «Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη», παρουσιάζει για πρώτη φορά μια μεγάλη έκθεση έργων με το πολυαγαπημένο θέμα του Βολανάκη - τη θάλασσα και τους ανθρώπους που μοχθούσαν μ' αυτήν. Παρουσιάζονται 62 ελαιογραφίες του που ανήκουν στο ΝΜΕ, αλλά κυρίως σε άλλες ελληνικές κρατικές και ιδιωτικές συλλογές. Στον καλλιτέχνη είναι αφιερωμένο και το ημερολόγιο για το 2010 του Μουσείου.

ΠΗΓΗ: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ