
"...Πέρασαν σχεδόν 20 χρόνια από την κατάρρευση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Αρκετά για να έχει προχωρήσει μια διαδικασία συνεργασιών, κοινής δράσης, εκλογικών συνεργασιών. Και προπαντός ένας ανοιχτός θεωρητικός διάλογος για το παρελθόν και το μέλλον του κομμουνιστικού κινήματος. Ο διάλογος είναι ουσιαστικά υποτυπώδης. Γιατί; Eπειδή οι διάφορες οργανώσεις κ.λπ., δεν μπόρεσαν ή και δεν θέλησαν να κατανοήσουν το μέγεθος της καταστροφής, να στοχαστούν και να υπερβούν διαλεκτικά το παρελθόν τους. Όλες εμμένουν, λιγότερο ή περισσότερο, να καλλιεργούν τη δική τους αλήθεια. Αλλά η ιστορία έχει αποφανθεί. Ούτε η θετική συνεισφορά ούτε οι ευθύνες των διαφόρων τάσεων ταυτίζονται. Αλλά το βασικό δεν είναι να στήσουμε δικαστήριο και να καταλογίσουμε ευθύνες. Ούτε λήθη ούτε δικαστήρια.
Το αιτούμενο είναι να εξηγήσουμε το παρελθόν και να απαντήσουμε στα μεγάλα ερωτήματα του παρόντος. Η αριστερά (οποιαδήποτε αριστερά) δεν έχει μέλλον, αν δεν ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς της με το παρελθόν. Αν δεν επεξεργαστεί τις βασικές έστω θέσεις για τον σοσιαλισμό του 21ου αιώνα. Και σε δημιουργική σχέση με αυτό να οικοδομήσει ουσιαστικές συνεργασίες και μορφές ενότητας....
...Εντέλει θα υπάρξει ενιαίο ψηφοδέλτιο της ριζοσπαστικής αριστεράς; Ή θα επικρατήσουν οι μεμψιμοιρίες και οι προφάσεις εν αμαρτίαις;"
Η ΑΥΓΗ 26/6/2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου