Ούτε κουβέντα για το τι σχολείο θέλουμε!

Η απεργία των δασκάλων έκλεισε έξι εβδομάδες.
Οργανώθηκαν τόσες πορείες, τόσες συναυλίες, τόσα χάπενινγκ.
Κι όμως. Ούτε μια συζήτηση για το τι σχολείο θέλουμε.
Της αγοράς;
Των χορηγών;(Βρέστε χορηγούς απάντησε ο πρωθυπουργός στο αίτημα για ίδρυση σχολικών βιβλιοθηκών)
Των δήμων;( όπως το αποκεντρωμένο σχολείο που ονειρεύεται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης)
Γιατί άραγε τόση σιωπή;

Ήρθε ή ώρα για εκπαιδευτικό μισθολόγιο

Μετά και τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα της απεργίας των δασκάλων (γιατί επί της ουσίας θεωρώ ότι απεργία των καθηγητών δεν υπήρξε) γίνεται φανερό πως οι συνδικαλιστές δεν μπορούν πλέον να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους.
Όλα θα ήταν διαφορετικά αν δεν είμασταν στην ΑΔΕΔΥ και ζητήσουμε εκπαιδευτικό μισθολόγιο.
Όμως ποτέ δεν είναι αργά. Έστω και τώρα ας ρωτηθεί επιτέλους ο κλάδος να δούμε τι θέλουν οι περισσότεροι. Αλλιώς ας περιμένουμε το νέο "ενιαίο" μισθολόγιο της ΑΔΕΔΥ το 2012.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΕΔΥ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ ΤΩΡΑ

Μονιμότητα μετά τις δυο θητείες ζητούν οι Σχολικοί Σύμβουλοι

Κοινωνία που δεν αντιλαμβάνεται την αξία της παιδείας και κατά συνέπεια των λειτουργών της είναι καταδικασμένη.